VOLKAN KONAK İÇİN.... - 2

Turhan EYÜBOĞLU

Ne dersem diyeyim Volkan’ın sevgisini tarif etmem mümkün değil!

İlk olarak şunu yazmak istiyorum. Volkan Konak’ın mezarı Maçka’da Sümela’dan sonra en çok ziyaret edilen yer olacak! Bunu görüyorum.

Allah, herkesin acısına yardım etsin; yakınlarını kaybetmiş herkese sabırlar diliyorum.

Türkiye nehir olmuş Maçka’ya akmaya devam ediyor. Gelenlerin gözleri toprağa baksa da Volkan’ın toprağa gömüldüğünü bilseler de onlar Volkan’ı gönüllerine gömdüklerini bakışlarıyla bize anlatıyorlar. "Volkan burda yatıyor!" desek de onlar Volkan’ı göğüs kafeslerinin altında, solda bulunan yüreklerine sonsuza dek misafir etmişler bir kere!

Gönül gözüyle sevdiğin biriyle iki kelime etmesen de bazen içinden çıkılmaz bir duygu ile ona bağlanırsın. Televizyonda görüntüleri aklına gelir. Söylediği sözler kulaklarında çınlar. Kaybettiğin, tanıdık bir koku aklına düşüverir Volkan’ın mezarı başında. Önce tebessüm edip iç çekersiniz ki sonra gözünden istemesen de çıkan yaş burnunuzun sızlamasına boğazına çöken ağrı eşliğinde bakakalırsın Volkan’ın mezarına. Ne dersem diyeyim Volkan’ın sevgisini tarif etmek mümkün değil!

Mezar çıkışında en yakınına telefon edip hiç olmazsa sesini duyayım isteği dayanılmaz oluyor gelen insanlarda. "Volkan Konak’ı ziyaret ettim!" deme isteği duyarsın en yakınına. İşte böyle büyüyor Volkan’ın lava dönüşmesi. Nasıl bir sevgi patlaması oldu ki Volkan’ın lavı Türkiye’nin her tarafına bir sevgi parçası olarak dağıldı. O sevgi parçası Türkiye’nin her köşesinde anıta dönüştü Volkan’ın lavları gibi! Ne dersem diyeyim Volkan’ın sevgisini tarif etmem mümkün değil!

Volkan’ın mezarının başında insanların gözyaşları tüm yağmur damlalarının önüne geçiyor ve devasa bir büyüklüğe ulaşıyor. Maçka deresini ve diğer yağmur damlalarını artık göremez oluyorsun. Sanki gönül denizine ulaşıyorlar o gözyaşı damlalarıyla. Bir çocuk sevinciyle çok istediğin bir hediyeyi almış gibi... Veya çok sevdiğin birini yıllardır görmemişsin de bu gün görmüşsün gibi ayrılıyorlar Volkan’ın mezarından. Ne dersem diyeyim Volkan’ın sevgisini tarif etmem mümkün değil!

Mezarının başındakileri gözlüyorum bu nasıl bir sevgi diye! Bir hayranının gözyaşı  gözün ucundan bir damla olarak doğuyor, arkasında bir yol bırakarak şakağa doğru yuvarlanıyor, sonra bir dağın tepesinden aşağıya akarcasına yanağa doğru hızlanıyor. İşte o zaman diliminde Volkan ile geçirdiği hayatı tekrarlıyor gibi geliyor bana mezarın başında. Bir mucize gibi bu kısacık süreye bir yaşamı sığdırıyorsun ki o gözyaşı damlası fırlıyor yuvasından.  Ne dersem diyeyim Volkan’ın sevgisini tarif etmem mümkün değil!

Gelen insanlara baktıkça çok farklı bir özleme şahit oluyorum. Bu özlemi giderecek sıcaklığı ve kavuşmayı görüyorum gelen insanların gözlerinde. Sadece hayallerinde kalmayacak, onu yaşamlarında yaşatmaya, ailenin bir parçası olarak hayatlarının içine alarak ayrılıyorlar mezarı başından. Kimi Kayseri’ye, kimi Erzurum’a, kimi Sinop’a, kimi Gaziantep’e, kimi Giresun’a, kimi Samsun’a doğru yola çıkıyorlar. Ne  dersem diyeyim Volkan’ın sevgisini tarif etmem mümkün değil!

Gelenlere bakıyorum da Volkan Konak onlara randevu vermiş de orda buluşacaklarmış gibi geliyorlar mezarının başına. Sanki her biri Volkan Konak’la kırk yıllık dost gibi sarılıyorlar toprağa. Kalpleri Volkan Kanak’ın kalbine mühürlenmiş gibi ufuktan gelen beyaz güvercin kalabalığıyla erişiyorlar mezara. Sanki kaderleri birmiş de kalplerinde bir yaranın İzi kalmışcasına  sarılıyorlar Volkan’a. Ne  dersem diyeyim Volkan’ın sevgisini tarif etmem mümkün değil!

Volkan sevgisinde ellerin gözü kalmışcasına feryat ediyorlar. Sanki yalancı dünyada Volkan her şeyden daha  gerçekti. Onların gönlünde solmaz, asi bir çiçek gibi yaşıyordu. Mezardan ayrılırken ayrılık günü gelmişcesine döküyorlar gözyaşlarını. "Biraz daha kalalım, onunla beraber olalım!" diyen mesafe almayan yürümelere şahit oluyorum. Sevilmeden sevilmez, kuru ağaç eğilmez; kalp Allah yapısıdır, kalbe asla değilmez!

Volkan Konak’ı sevenleri kalplerine misafir etmiştir. Mezar ziyaretleri, kalplerinin Volkan’ın kalbine daha yakın olması içindir. Birisi aşk, diğeri şiirdir.  

Kuzey’in Oğlu güle güle!

Mekanın cennet olsun!

Özkan Hocama selam söyle!